Η επίλυση του «μεγάλου εσωτερικού ζητήματος» αποτελεί βασική προϋπόθεση
Αφού αναγνωρίσουμε την μεγάλη προσπάθεια που έγινε από ορισμένους συντρόφους που είχαν την ευθύνη να προετοιμάσουν και να οργανώσουν στις προσυνεδριακές διαδικασίες σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για το Κίνημα μας , οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι καθώς ολοκληρώνεται ο προσυνεδριακός διάλογος η εικόνα μας τόσο στο εσωκομματικό τοπίο αλλά κυρίως στην ελληνική κοινωνία, δεν είναι αυτή που θα θέλαμε.
- ελάχιστο ενδιαφέρον και συμμετοχή στον όποιο προσυνεδριακό πολιτικό διάλογο,
ατέρμονες εκλογικές - πελατειακές διαδικασίες,
- εσωστρέφεια , διχασμός σε επίπεδο κομματικής και κοινωνικής βάσης,
- θυμός και διάθεση εκτόνωσης , σύγχυση, έλλειψη αυτοπεποίθησης και πίστης,
- ανασφάλεια και αγωνία για το αύριο, απαισιοδοξία ,απογοήτευση και ηττοπάθεια του στελεχιακού μας δυναμικού αλλά και μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων μας,
δυστυχώς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι χάνουμε σημαντικό έδαφος στην προσπάθεια ανάταξης και επανίδρυσης του Κινήματος .
Έχουμε ξανατονίσει στο πρόσφατο παρελθόν ότι η σημερινή κατάσταση είναι απόρροια τόσο μιας μακρόχρονης κυβερνητικής διαδρομής με την εκδήλωση παθογενειών που αναφερθήκαμε και αναφερόμαστε (κυβερνητισμός, καθεστωτικές συμπεριφορές, απαξίωση του στελεχιακού δυναμικού μας, απομάκρυνση από την κοινωνία κ.λ.π.) όσο και της αδυναμίας μας στη συνέχεια μετά το 2004, να ανασυνταχθούμε, να λύσουμε μεταξύ μας βασικά ζητήματα στην λειτουργία μας και να διαμορφώσουμε αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Αυτή τη δύσκολη στιγμή πρέπει να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, να πούμε πολλές αλήθειες. Δεν μπορούμε όπως στο παρελθόν να αγνοήσουμε τις πραγματικές αιτίες για την σημερινή κατάσταση εάν θέλουμε να υπερβούμε την κρίση που διέρχεται το Κίνημα μας και να κάνουμε μια νέα αρχή.
Το συνέδριο μας, που τόσο πολλά επενδύσαμε για το μέλλον του Κινήματος σε αυτές τις συνθήκες και με τα υπάρχοντα δεδομένα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της νέας μας πορείας, της οργανωτικής και πολιτικής επανίδρυσης και ανανέωσης μας και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να σηματοδοτήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο μας στην ανασύνθεση του πολιτικού μας συστήματος.
Προϋπόθεση για να υπερβούμε αυτή την κρίση αποτελεί η λύση πρώτα απ’ όλα του «μεγάλου εσωτερικού ζητήματος» το οποίο συνοψίζεται στα εξής:
I) Ειλικρινή αυτοκριτική – αυτοκάθαρση
Να τελειώνουμε οριστικά με την αυτοκριτική μας. Να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε υπερήφανοι και τιμούμε την ιστορία και το παρελθόν μας αλλά παράλληλα να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, όχι μόνο στο επίπεδο των γενικών διαπιστώσεων , όπως κάναμε μέχρι τώρα (κάτι που έγινε μόνο από τον πρόεδρο και ορισμένα στελέχη μας) αλλά και στο εσωκομματικό επίπεδο με απόδοση και των αντίστοιχων ευθυνών. Να πούμε συγκεκριμένα ποιες πολιτικές ήταν λάθος, (αποιδεολογικοποίηση της πολιτικής , απεμπόλιση βασικών αρχών και διακυρήξεων του Κινήματος , συμβιβασμός της κομματικής ελίτ- λεγόμενα ηγετικά στελέχη, χρηματιστήριο, συμβασιούχοι, γενιά του 700,00 € , διεύρυνση κοινωνικών ανισοτήτων, κόμμα αξιωματούχων κ.α.), να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για όλα όσα μας αναλογούν, να ζητήσουμε «συγνώμη» από τον ελληνικό λαό και στη συνέχεια να τελειώνουμε οριστικά με όλους όσους απεμπόλησαν βασικές αρχές και αξίες , που αλλοίωσαν την πολιτική φυσιογνωμία του Κινήματος που εκμεταλλεύθηκαν προς ίδιο όφελος τα προνόμια της εξουσίας. Να παραμερίσουμε και να απεμπλακούμε από τους ισόβιους κυβερνητικούς παράγοντες και τους ισόβιους κομματικούς αξιωματούχους.
Τα πρόσωπα που συνδέθηκαν με τα φαινόμενα που περιγράφουμε και πρωταγωνίστησαν αρνητικά, όπου και αν βρίσκονται, αποτελούν μέρος του προβλήματος και ανασταλτικό παράγοντα στη νέα μας προσπάθεια.
Δεν θα πείσουμε την ελληνική κοινωνία όταν αυτά τα πρόσωπα πρωταγωνιστούν και σήμερα.
Η αυτοκάθαρση είναι αναγκαίος όρος για την ανάταξη και επανίδρυση του Κινήματος, θα λειτουργήσει λυτρωτικά και αναγεννητικά.
II) Η πραγματική οργανωτική και πολιτική επανίδρυση όρος επιβίωσης για το Κίνημα
Το σημερινό πρόβλημα του Κινήματος υπερβαίνει κατά πολύ το ζήτημα της ηγεσίας του Κινήματος το οποίο λύσαμε . Αφορά πλέον την ίδια την ύπαρξη του και πολιτική επιβίωση του. Αφορά στην δυνατότητα του ή όχι να εκφράσει τις νέες κοινωνικές δυνάμεις (τις λεγόμενες δημιουργικές, παραγωγικές, τους νέους μη προνομιούχους) και συμμαχίες και να εκπροσωπήσει αυθεντικά τα πολιτικά οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα και συμφέροντα τους. Αυτό είναι το διακύβευμα από το οποίο κρίνεται το μέλλον της Δημοκρατικής Παράταξης.
Να αφήσουμε οριστικά πίσω την περίοδο που αφορούσε στο ζήτημα εκλογής προέδρου. Έχουμε πρόεδρο ισχυρό που εξελέγει από μια πρωτοφανή δημοκρατική διαδικασία, η οποία όμως δυστυχώς έχει διχάσει σε μεγάλο βαθμό τα στελέχη μας και την κοινωνική μας βάση. Οφείλουμε να τον σεβαστούμε και να στηρίξουμε με όλες τις δυνάμεις μας την τολμηρή προσπάθεια του.
III) Ουσιαστική ανανέωση – αποκατάσταση της θεσμικής και πολιτικής λειτουργίας της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
- Ποιους καλούσαμε στην κυβερνητική μας διαδρομή να εφαρμόσουν τις πολιτικές μας;
Με τι κριτήρια γίνονταν η επιλογή αυτών των στελεχών; Από που προέρχονταν, ποια η διαδρομή τους και τι πρέσβευαν;
- Πως θα γίνεται εν τέλει η ανανέωση που ευαγγελιζόμαστε;
- Ποια θα είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του πολιτικού μας δυναμικού;
- Πώς θα γίνεται η πολιτική διαπαιδαγώγηση των νέων;
- Θέλουμε στελεχιακή πολιτική;
- Θέλουμε εξέλιξη και ουσιαστική ανανέωση με πολιτικά πρόσωπα με κοινωνική και πολιτική διαδρομή , φορείς θέσεων απόψεων που εκφράζουν κάτι ή θέλουμε απλώς πρόσωπα που είναι «ακίνδυνα» διότι δεν ταράζουν τα ήρεμα και λιμνάζοντα ύδατα διότι δεν είναι ικανά να κάνουν ρήξεις και να διεκδικήσουν, να ανατρέψουν κατεστημένες δομές και νοοτροπίες.
- Θέλουμε πραγματικά θεσμικό, πολιτικό, ισχυρό Κόμμα;
Πρέπει να απαντήσουμε ειλικρινά και πειστικά σε όλα αυτά τα ερωτήματα.
Πρέπει επίσης να αποδεχτούμε ότι:
Δεν μπορούμε να ανατρέψουμε τις κατεστημένες καταστάσεις και να περιορίσουμε την παρέμβαση των εξωθεσμικών κέντρων που ταλανίζουν το πολιτικό μας σύστημα και την ελληνική κοινωνία εάν δεν ανατρέψουμε πρώτα το δικό μας εσωτερικό κατεστημένο !!
Δεν μπορούμε να αλλάξουμε ριζικά το πολιτικό μας σύστημα εάν δεν αλλάξουμε πρώτα τον δικό μας πολιτικό οργανισμό !!
Δεν μπορούμε να εκφράσουμε και να εκπροσωπήσουμε τη Νεολαία , τους άνεργους, τους συμβασιούχους, την γενιά των 700,00 €, τους χαμηλόμισθους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους τους κοινωνικά αποκλεισμένους, τους νέους μη προνομιούχους, τις λεγόμενες παραγωγικές και δημιουργικές κοινωνικές δυνάμεις αυθεντικά με πολιτικό δυναμικό που βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από αυτές !!
Δεν μπορούμε να πάμε σε μια νέα μεταπολίτευση που επαγγέλλονται ορισμένοι σύντροφοι με υλικά της παλιάς μεταπολίτευσης !!
Δεν μπορούμε να συγκροτήσουμε τη μεγάλη Κεντροαριστερά με κεντροδεξιούς πρωταγωνιστές !!
Η ανανέωση του Κινήματος δεν μπορεί να περιορίζεται και να εξαντλείται με την συμμετοχή στα ψηφοδέλτια (Δημοτικά, Νομαρχιακά , Εθνικά )λαμπερών και συχνά απολίτικων προσώπων (Καλλιτέχνες , Αθλητές, Δημοσιογράφοι , χαρισματικοί Καθηγητές Πανεπιστημίου , γενικά όμορφα πρόσωπα) χωρίς καμιά πολιτική ιστορία , κοινωνική δράση και προσφορά. Αυτές οι επιλογές συμβάλλουν καθοριστικά στην αποιδεολογικοποίηση και στην απαξίωση της πολιτικής.
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στους επαγγελματίες καριερίστες “πολιτικούς”. (υπάρχουν αρκετοί στους κόλπους του Κινήματος)
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στους πολιτικά άχρωμους δήθεν ερασιτέχνες της πολιτικής. (Δυστυχώς και από αυτούς έχουμε αρκετούς)
Είναι η ώρα , αρκετοί από τους πρωταγωνιστές της λεγόμενης γενιάς του Πολυτεχνείου, η γενιά της «αλλαγής», που πρωταγωνίστησε για τριάντα περίπου χρόνια ,που χάραξε δρόμους, πρόσφερε ιδέες, κυβέρνησε κεντροαριστερά και ξανακυβέρνησε κεντροδεξιά , να κατανοήσουν ότι έχουν κλείσει τον ιστορικό πολιτικό τους κύκλο, και δεν μπορούν να εκφράσουν το σήμερα ούτε τις νέες γενιές που ακολουθούν.
Η ουσιαστική ανανέωση που έχει ανάγκη το Κίνημα μας δεν διασφαλίζεται με διάφορες ποσοστώσεις , ούτε μόνο με την ηλικιακή ανανέωση, ιδιαίτερα δε όταν αυτές προκύπτουν μέσα από μια γραφειοκρατική, επιδερμική, αυστηρά εσωτερική διαδικασία η οποία πολλές φορές στοχεύει στην ενσωμάτωση αυτών που καλούνται να την εκφράσουν
Η ανανέωση πρέπει να γίνεται μέσα από μακρόχρονες πολιτικές διεργασίες τόσο στο εσωκομματικό πεδίο όσο και στο ευρύτερο πεδίο της κοινωνίας. Πάντα όμως με πολιτικά κριτήρια και γνώμονα την δυνατότητα εκπροσώπησης των κοινωνικών συμμάχων και έκφρασης νέων ιδεών και θέσεων.
Το πολιτικό δυναμικό που θα οδηγήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη νέα πορεία του πρέπει να προκύψει μέσα από ουσιαστικές πολιτικές διεργασίες σε εσωκομματικό και κοινωνικό επίπεδο. Πρέπει να εκφράζει τις νέες κοινωνικές συμμαχίες και να εκπροσωπεί αυθεντικά (να είναι από τα σπλάχνα τους ) τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα τους.
Από αυτή την νέα πορεία θα προκύψουν τα νέα στελέχη και η νέα ηγετική ομάδα που θα οδηγήσουν το Κίνημα μας στην νέα εποχή.
Να βάλουμε τις βάσεις για ουσιαστική ανανέωση του πολιτικού δυναμικού μας. Δεν υπάρχει πολυτέλεια ούτε για ανακύκλωση απαξιωμένων στελεχών, αλλά ούτε και για ψευδεπίγραφη ανανέωση με πρόσωπα που δεν έχουν καμία διαδρομή και δεν εκφράζουν τίποτα.
Ο ρόλος της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δυστυχώς, η σημερινή εικόνα της Οργάνωσης Νεολαίας είναι ζοφερή και απόρροια μιας αδιέξοδης και απολίτικης πορείας που ξεκίνησε από το 1998 και φτάνει ως και σήμερα, οδηγώντας την στη συρρίκνωση και στον πολιτικό μαρασμό, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έγιναν τα τελευταία χρόνια για την ανασυγκρότησή της.
Αν κάποτε τα θεσμικά όργανα του ΠΑΣΟΚ απορροφημένα από το κυβερνητικό τους έργο, είχαν την πολυτέλεια να μην ασχολούνται υπεύθυνα και σοβαρά με την οργανωμένη νεολαία του τώρα σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, για το μέλλον του Κινήματος και ενόψει του συνεδρίου είναι επιτακτική ανάγκη να αναληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και να δοθεί τέλος σε αυτή τη ζοφερή παρακμιακή κατάσταση ώστε να αποκατασταθεί η πολιτική και θεσμική λειτουργία της.
Η θεσμική και πολιτική λειτουργία της οργάνωσης, και η εσωκομματική δημοκρατία, δεν μπορούν να αποτελούν σήμερα ζητούμενα αλλά συστατικά στοιχεία της. Η Ν. ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάψει να αποτελεί θερμοκήπιο πολιτικού αμοραλισμού και εξευτελισμού της προσωπικότητας που παράγει υποτελείς, αργόμισθους και μικροπαράγοντες και να εξελιχθεί σε κύτταρο παραγωγής πολιτικής που θα συμβάλλει ουσιαστικά στη συνέχεια και ανανέωση του Κινήματος σε ιδέες και στελέχη. Η περίοδος 1998-2007 και όσα συνέβησαν στη νεολαία, στέρησαν στο ΠΑΣΟΚ μια γενιά στελεχών και άφησαν ένα μεγάλο κενό που πρέπει να καλυφθεί για να διασφαλίσουμε τη συνέχεια και την ουσιαστική ανανέωση του Κινήματος.
Είναι ανάγκη και πάλι οι Οργανώσεις Νεολαίας στην γειτονιά, στον χώρο εργασίας, στο πανεπιστήμιο, να αποκτήσουν την πολιτική τους διάσταση ν’ αναπτύξουν πρωτοβουλίες και δραστηριότητα για την προάσπιση των κοινωνικών και οικονομικών συμφερόντων των Νεολαίων της πατρίδας μας να εκφράσουν αυθεντικά τις ανάγκες τους , εκπροσωπώντας επάξια το Κίνημα μας .
Είναι ανάγκη η Οργάνωση Νεολαίας να βρεθεί και πάλι σε πλήρη αντιστοιχία με τις πολιτικές – προγραμματικές εξαγγελίες και διακηρύξεις του Κινήματος (όχι απλά να συναινεί και άκριτα ν’ ακολουθεί , ή δογματικά να διαφωνεί ή προκλητικά ν’ απέχει) και να συμβάλλει καθοριστικά στη διαμόρφωσή τους, ν’ αποκτήσει τον πρωτοποριακό της ρόλο δίνοντας του νέα πνοή και αναζωογονώντας το πολιτικά.
Η οργάνωση Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να εξυπηρετήσει προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες κανενός
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να συγκρουστεί με το καθεστωτικό και εξουσιαστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τους εκφραστές του όπου κι αν αυτοί βρίσκονται.
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει όχι μόνο να συμμετέχει αλλά και να πρωταγωνιστήσει στο εγχείρημα της οργανωτικής – πολιτικής επανίδρυσης και αναγέννησης του Κινήματος
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να ανταποκριθεί στο ιστορικό της καθήκον και να πρωταγωνιστήσει στην προσπάθεια για την ριζική αλλαγή του πολιτικού μας συστήματος.
Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι μπορεί να υπάρξει επανίδρυση και μέλλον για το Κίνημα μας χωρίς την Νεολαία της πατρίδας μας και την οργάνωση της Νεολαίας κοντά του.
Είναι πολύ σημαντικό και ελπιδοφόρο που ο πρόεδρος μας ανέλαβε ο ίδιος να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας.
IV) Πολυτέλεια οι ψευδεπίγραφοι εσωτερικοί διαχωρισμοί – Ουσιαστική πολιτική ενότητα
Να διαλυθούν τώρα όλες οι «τάσεις», «πτέρυγες» κι όλες οι οργανωμένες «ομάδες», που λειτουργούν στους κόλπους του Κινήματος, με πρωτοβουλία αυτών των συντρόφων που τις δημιούργησαν (ο σύντροφος Βενιζέλος έκανε το θετικό βήμα). Χωρίς να είναι σήμερα αυτό το κυρίαρχο πρόβλημα μας πιστεύουμε ακράδαντα ότι στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή αυτή η κίνηση τους θα συμβάλλει καθοριστικά στην διαμόρφωση του αναγκαίου κλίματος ενότητας και θα σηματοδοτήσει την αποφασιστικότητα όλων να εργαστούν ολόψυχα μόνο για την πολιτική και οργανωτική επανίδρυση του Κινήματος .
Η ενότητα που αρκετοί θεωρούν ως προϋπόθεση για το «μεγάλο» ΠΑΣΟΚ που στηρίζεται στη σιωπή, στη λήθη, στην ελεγχόμενη ακινησία, στις συμφωνίες κορυφής, στις προσωπικές διαπραγματεύσεις, στην ιδεολογική σύγχυση, στις προσωπικές στρατηγικές, στην πολιτική επιβίωση κάποιων «κορυφαίων» στελεχών μόνο δεινά μπορεί να φέρει για τη συνέχεια και το μέλλον του Κινήματος.
Να αποκαταστήσουμε στους κόλπους της οργάνωσης τις προσωπικές και πολιτικές μας σχέσεις. Ο τυφλός ανταγωνισμός, οι άγονες προσωπικές αντιπαραθέσεις, οι λογαριασμοί του παρελθόντος, η καχυποψία, οι συντεχνιακές προσεγγίσεις, ο παραγοντισμός, οι απολιτικές ομαδοποιήσεις , το εξοντωτικό παρασκήνιο, η αναξιοκρατία αποτελούν τροχοπέδη για την νέα μας πορεία.
Να αναγνωρίσουμε ότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην «κορυφή» αλλά στην κομματική και κοινωνική μας βάση.
Είναι απαραίτητο να συσφίξουμε τις σχέσεις μας, να ξανανιώσουμε σύντροφοι , αλληλέγγυοι , στρατευμένοι σε κοινούς στόχους, να προτάξουμε το εμείς απέναντι στο εγώ. Να πιστέψουμε πρώτα απ’ όλα εμείς στους εαυτούς μας και στον πολιτικό φορέα μας , να αποκτήσουμε ξανά αυτοπεποίθηση, να εμπνευστούμε για να εμπνεύσουμε και να πείσουμε στη συνέχεια και τους πολίτες.
Να συμφωνήσουμε οριστικά μεταξύ μας για τις πολιτικές μας προτεραιότητες που αναφέρουμε στο πρόγραμμα μας και να διαμορφώσουμε συγκεκριμένο σχέδιο πολιτικής δράσης διεξόδου από την κρίση. Να απαντήσουμε συγκεκριμένα στα σύγχρονα προβλήματα και τις νέες ανάγκες και να αφήσουμε στην άκρη τις άγονες αντιπαραθέσεις.
Όσοι επενδύουν στους ψευδεπίγραφους διαχωρισμούς και στις μάχες αλληλοεξοντώσης εξυπηρετούν προσωπικές στρατηγικές και δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της σημερινής συγκυρίας για το μέλλον της προοδευτικής παράταξης.
V) Κόμμα θεσμός, δίκαιο, δημοκρατικό, αξιοκρατικό
Είναι απαραίτητο με την ολοκλήρωση του συνέδριου μας να έχουμε συμφωνήσει και ξεκαθαρίσει ότι θα εργαστούμε όλοι μαζί για το νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ. του μέλλοντος που θα είναι:
Κόμμα θεσμός με ξεκάθαρους όρους στη λειτουργία του, με αποδοχή των αποφάσεων της πλειοψηφίας αλλά και με σεβασμό στην διαφορετική άποψη και στις μειοψηφίες, με πολιτικά όργανα που έχουν ευθύνη και ουσιαστικό ρόλο στην διαμόρφωση των πολιτικών μας και διακριτούς ρόλους που θα αξιολογούν θα ελέγχουν θα λογοδοτούν και θα απολογούνται. Που θα διασφαλίζουν σε κάθε επίπεδο την τήρηση « κανόνων» και «κριτηρίων» και την προσήλωση στις αρχές και αξίες μας.
Η θέσπιση «κανόνων» και «κριτηρίων» στους όρους λειτουργίας μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ενεργοποίηση και συμμετοχή των μελών και των στελεχών μας καθώς και για την εμπέδωση διαφάνειας και αξιοκρατίας,
Κόμμα σύγχρονο , ανοικτό, δημοκρατικό, μαζικό που θα συζητά και θα διαβουλεύεται με παραγωγικό και αποτελεσματικό τρόπο. Οι διαδικασίες διαλόγου και διαβούλευσης είναι ακόμα και σήμερα παρωχημένες και αναποτελεσματικές και έχουν επιφανειακό, συγκυριακό και εκτονωτικό χαρακτήρα. Είναι απαραίτητο να αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο και να οδηγούν στα αναγκαία πολιτικά αποτελέσματα.
Ποιόν θα πείσουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι και ικανοί να αγωνιστούμε για να διαμορφώσουμε μια δίκαιη κοινωνία , με ουσιαστική δημοκρατία και αξιοκρατία όταν εμείς οι ίδιοι σε πολλές περιπτώσεις λειτουργούμε αντιδημοκρατικά άδικα και αναξιοκρατικά !!!
Ας συμφωνήσουμε τώρα να δώσουμε ένα τέλος στη φαυλοκρατία στην πελατειακή αντίληψη και στην αναξιοκρατία που χαρακτήριζε τον τρόπο λειτουργίας του Κινήματος επί πολλά έτη. Αυτό θα γίνει μόνο με τη θεσμική θωράκιση της εσωκομματικής μας δράσης.
Σε ότι αφορά τις προτεινόμενες καταστατικές αλλαγές για την νέα οργανωτική μας συγκρότηση ενώ αντιμετωπίζουν θετικά ορισμένα ζητήματα , όπως η επαναφορά των οργανώσεων βάσης και των οργανώσεων εργαζομένων, προβλέπουν όργανα ελέγχου, αξιολόγησης και λογοδοσίας, ενισχύουν την Περιφερειακή συγκρότηση, δεν αντιμετωπίζεται με τη δέουσα προσοχή το ζήτημα αναβάθμισης της πολιτικής λειτουργίας της οργάνωσης.
Δεν κατοχυρώνεται η αρχή της άμεσης εκλογής όλων, ανεξαρτήτως της ιδιότητας τους στο ζήτημα ανάδειξης υποψηφίων σε όλα τα επίπεδα (βουλή, ευρωβουλή, αυτοδιοίκηση κα). Δεν διασφαλίζουμε σε αυτές τις επιλογές τη διαφάνεια και αξιοκρατία αφού δεν θεσπίζεται συγκεκριμένος τρόπος και συγκεκριμένα κριτήρια.
Σε ότι αφορά στο κεντρικό καθοδηγητικό όργανο δυστυχώς προτείνεται να παραμείνει ο σημερινός τρόπος συγκρότησης του Εθνικού Συμβουλίου ως έχει, παρόλο που όλο αυτό το διάστημα συμφωνήσαμε σχεδόν όλοι ότι αυτό απέτυχε. Ο διαχωρισμός των μελών του Εθνικού Συμβουλίου σε θεσμικούς και αιρετούς, σε συνδυασμό με διάφορες ποσοστώσεις δημιουργεί συνθήκες συνομοσπονδοποίησης και ακυρώνει το στόχο για ενιαίο ισχυρό πολιτικό κεντρικό όργανο.
Η φοβία και ατολμία και κυρίως η έλλειψη πολιτικής βούλησης να αλλάξουμε τον βουλευτικοκεντρικό χαρακτήρα της οργανωτικής δομής του Κόμματος (που συνέβαλλε καθοριστικά στην μετάλλαξή του σε κόμμα κυβερνητικών και μη αξιωματούχων και στείρου εκλογικού μηχανισμού στην υπηρεσία κάποιων επιφανών στελεχών) δεν ανταποκρίνεται στην σημερινή ανάγκη για ουσιαστικές αλλαγές και ριζική αντιμετώπιση των χρόνιων παθογενειών.
Η προφανής προσπάθεια κατοχύρωσης κεκτημένων – στα υψηλά κομματικά κλιμάκια - δεν συμβάλλει στην ριζική ανανέωση που απαιτείται ,ούτε στη δημιουργία ενός ζωντανού πολιτικά ισχυρού Κόμματος.
VI) Η πολιτική ξανά στο προσκήνιο
Ο «σοσιαλδημοκρατικός φιλελευθερισμός» στο πρόσφατο παρελθόν όχι μόνο δεν έλυσε τα ,σύγχρονα οικουμενικά ζητήματα αλλά οδήγησε σε μια ψευδεπίγραφη δημοκρατία με χαμηλά επίπεδα ουσιαστικής ελευθερίας – ευημερίας- κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.
Η «νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία» στο παρόν οδηγεί στην διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων , στον περιορισμό των ευκαιριών και επιλογών , στη φθορά και απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών , στην περιθωριοποίηση των νέων και μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, σκορπά παντού ανασφάλεια, σπαταλά τον φυσικό πλούτο και υποθηκεύει το μέλλον των επόμενων γενεών.
Πρέπει να προσπαθήσουμε να βρούμε ουσιαστικές λύσεις και να απαντήσουμε πειστικά σε αυτά τα νέα μεγάλα ζητήματα, εάν θέλουμε να αποκτήσουμε και πάλι την πολιτική μας πρωτοπορία και ιδεολογική ηγεμονία, εάν θέλουμε να γίνουμε η μεγάλη σύγχρονη Κεντροαριστερά.
Η ιδεολογική – πολιτική φυσιογνωμία του ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να είναι ξεκάθαρη σε όλους τους πολίτες. Είμαστε Δημοκρατικό Ριζοσπαστικό Κεντροαριστερό Κόμμα στο οποίο η πολυσυλλεκτικότητα δεν σημαίνει στρογγυλοποίηση και ασάφεια. Οι θέσεις μας και οι πρακτικές μας, πρέπει να είναι αντίστοιχες με τις αρχές και τις διακηρύξεις μας.
Η σαφή οριοθέτηση των στρατηγικών πολιτικών επιλογών, η διαμόρφωση νέων κοινωνικών συμμαχιών, τα νέα μεγάλα ζητήματα και οι σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των αντίστοιχων κοινωνικών δυνάμεων πρέπει να έχουν προτεραιότητα στην νέα πολιτική μας ατζέντα.
Επιτέλους να απεγκλωβιστούμε από το άγονο και αδιέξοδο πεδίο αντιπολιτευτικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, που στοχεύει στην αποδόμηση της με αιχμή τη διαπλοκή της, τη δημιουργία και προσπάθεια συγκάλυψης πολλών σκανδάλων, που μας συμπαρασύρει και εμάς στον κατήφορο. Να μεταφέρουμε την πολιτική αντιπαράθεση στο προνομιακό μας πεδίο που είναι αυτό της πολιτικής, της δημιουργίας, των προτάσεων, των λύσεων και της προβολής του προγραμματικού μας λόγου.
Το συνέδριο είναι μια μεγάλη ευκαιρία να κλείσουμε αυτό το φθοροποιό κύκλο της εσωστρέφειας, να μιλήσουμε πάλι μια κοινή γλώσσα, να επουλώσουμε τις πληγές μας, να ανακτήσουμε τη ζωντάνια μας και την αξιοπιστία μας, να συζητήσουμε, να συμφωνήσουμε και να καταλήξουμε στη νέα μας εναλλακτική αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης της χώρας.
Να σφυρηλατήσουμε τη νέα μας συλλογικότητα και πολιτική ενότητα πάνω σε αρχές, αξίες, ιδανικά , κοινούς πολιτικούς στόχους. Να πιστέψουμε πρώτα απ’ όλα εμείς οι ίδιοι στο νέο μας εγχείρημα της αλλαγής του πολιτικού συστήματος με γνώμονα την εξυπηρέτηση των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πλατιών κοινωνικών ομάδων της πατρίδας μας που πλήττονται από την επικράτηση νεοσυντηρητικών πολιτικών.
Όταν συμβεί αυτό θα έχουμε κάνει το πιο μεγάλο και αποφασιστικό βήμα για την αναγέννηση μας. Τότε πραγματικά θα μπορούμε και πάλι να βγούμε στην κοινωνία δυνατοί και ενωμένοι με ενιαία έκφραση, με ισχυρές πιθανότητες να κερδίσουμε πάλι την εμπιστοσύνη των πολιτών και να πείσουμε ότι αποτελούμε μια πραγματικά αξιόπιστη λύση διακυβέρνησης της χώρας.
Το συνέδριο ας αποτελέσει την ευκαιρία για την εσωτερική μας απελευθέρωση και υπέρβασή. Ας γίνει αφετηρία της νέας πορείας του Κινήματος.
Μπάστας Κων/νος
1 σχόλιο:
Το παιχνίδι Χ Α Θ Η Κ Ε !
Δημοσίευση σχολίου